Współczesne Opowieści ze Szwajcarii
– Pan głośniej do psa mówi! Pies nie słyszy, jak pan tak cicho mówi, zdecydowanie, bardziej zdecydowanie! SITZ! SITZ! SITZ! Dopóki nie usiądzie, bo pies – pan wie – ma pana słuchać, a nie na odwrót – SITZ! SITZ! Pan mówi głośniej, bardziej stanowczo, bardziej zdecydowanie! – kobieta stojąca obok mnie wypluwa z siebie kolejne słowa niczym karabin.
– Uważaj! Tam są! – krzyknęła Marlena i pociągnęła Klaudię za półkę z przetworami owocowymi.
– Jak? Kto?! Gdzie? – Klaudia poczuła się nieco zdezorientowana.
– No, tam, przy truskawkach z promocji. Patrz! Ale ostrożnie!
– Jesteś pewna, Marlena? – może to nie to, co myślisz. Może nadal jesteśmy bezpieczne?
– Słyszałam ich. To na pewno oni.
Weronika, stojąc na tle ścianki podczas imprezy modowej w Mediolanie rozsyłała wszystkim uśmiechy. Zaczęły błyskać flesze, a ona roześmiała się na całe gardło. Czuła się królową życia.
– Nie no, ja pieprzę!!! – usłyszała nagle krzyk i podskoczyła na fotelu. To był Mateusz, jej chłopak, a oni jechali właśnie przez Zurych.
Taaaatooo!!! – zaspałeś!!!! – Artura obudził głośny krzyk córki.
Przetarł oczy i sięgnął po leżącego na stoliku nocnym smartfona. Była ósma trzydzieści pięć, piętnaście minut po „deadline”, godzinie, do której Matylda miała pojawić się w przedszkolu.
Telefon nagle zadzwonił. – Grüezi Herr Kika, Pańskiej córki nie ma jeszcze u nas. Czy coś się stało? – usłyszał w słuchawce głos przedszkolanki.
„Dziękuję za szybką odpowiedź Lombard”.
Dziesięć lat w firmie, ponad osiem lat tutaj, a on nadal nie potrafi poprawnie napisać mojego imienia – wzdycham i szybko odpisuję: „Nie ma sprawy, Rene, zawsze do usług”.
GRAŻYNA!!! Patrz na drogę!!!
Lesiu, misiu, spokojnie, wszystko pod kontrolą, tylko sesemesa sprawdzałam, bo Anita pytała, czy kupiliśmy jej tych ogórków kiszonych.
– Zawału przez ciebie dostanę, ty pewna jesteś, że dobrze robimy? A jak się nie uda?
– Pewnie, że się uda – Lesiu, misiu. Jak ma się nie udać, jak się uda? Wszystko legalnie, pamiętasz?
Gdy na wiszącym moście – atrakcji turystycznej położonej przy górnej stacji kolejki nad jedną z małych alpejskich wiosek pojawiła się niewyraźna, ludzka postać, zachodziło już jesienne słońce, które poprzedziła ściana rzęsistego deszczu.
Być kobietą w Szwajcarii. Co to właściwie oznacza? Czy bycie mieszkanką jednego z najbogatszych krajów świata sprawia, że życie kobiety tutaj jest lekkie, łatwe i przyjemne? A może jest wręcz przeciwnie? Zamiast snuć domysły postanowiłem zapytać kobiet mieszkających na stałe w Szwajcarii. Oto, co mi powiedziały.
Czytaj dalej Czy łatwo jest być kobietą w Szwajcarii – Rozmowy na Dzień Kobiet
Mariusz nabił kawałeczek chleba na widelczyk i zanurzył w garnku z gorącym fondue. Kolejny udany rok za nim. Kolejny rok w Szwajcarii. Sukces materialny, jakiego by się te 10 czy 15 lat temu nie spodziewał, stał się jego udziałem. Kolejny udany projekt, awans na dyrektora operacyjnego w jego firmie. Kolacja w luksusowej restauracji na szczycie górującego nad Zurychem Uetliberg była uwiecznieniem ostatnich miesięcy.
Stracić klucze i zdać sobie z tego sprawę tuż przed północą, stojąc przed drzwiami wynajmowanego mieszkania to przegrać. W Szwajcarii to przegrać minimum dwa razy.